Prednison - Prednisolon - Methylprednisolon
Herhaaldelijk worden deze drie termen gebruikt in de reumatologie. Maar wat is nu het verschil? Hier volgt een korte uiteenzetting.
Prednison is een synthetisch medicament (corticosteroïde) dat doorgaans oraal wordt ingenomen en effect heeft in tal van situaties. Het is een synthetisch, maar sterker werkend analogon van het natuurlijke bijnierschorshormoon hydrocortison.
Prednison is vooral effectief bij het onderdrukken van het immuunsysteem. Het wordt voorgeschreven bij allerhande auto-immuunziekten zoals astma, Multiple sclerose en de ziekte van Crohn alsmede bij het voorkomen van afstoting na orgaantransplantaties. Ook wordt het gebruikt bij een aantal allergische aandoeningen, reumatische aandoeningen en nog een aantal andere ziektebeelden. Prednison is echter slechts een prodrug *, die in de lever wordt omgezet in de actieve vorm prednisolon. Tegenwoordig wordt daarom meestal dit laatste middel voorgeschreven.
Als prednison (of prednisolon) gedurende een langere periode wordt gebruikt, ontstaat afhankelijkheid omdat het lichaam zelf minder corticosteroïden maakt. Dit betekent dat gebruik van prednison niet zomaar gestopt kan worden zonder grote gezondheidsrisico's, maar volgens een zorgvuldig schema moet worden afgebouwd waarbij de toegediende doses steeds kleiner worden en/of met grotere tussenpozen worden toegediend. Het komt voor dat de bijnierschors niet meer op gang komt, in dat geval is er sprake van tertiaire bijnierschorsinsufficiëntie **.
Prednisolon is een corticosteroïde ontstekingsremmer en de actieve metaboliet van prednison. In tegenstelling tot prednison, dat alleen oraal kan worden toegepast, kan prednisolon ook als injectie en als oogdruppel werkzaam zijn. Ook toepassing op de huid en rectale aanwending vereist prednisolon. Prednison moet immers eerst in de lever worden omgezet in prednisolon.
Prednison en methylprednisolon zijn beide corticosteroïde ontstekingsremmers. Ze hebben vergelijkbare effecten op het lichaam. Het meest krachtige positieve effect is het verminderen van ontstekingen.
Prednison en methylprednisolon hebben kleine verschillen in hun effecten op het lichaam. In vergelijking met prednison heeft methylprednisolon een hogere anti-inflammatoire werking. (Het duurt met prednison langer om hetzelfde effect te hebben als met een bepaalde dosis van methylprednisolon.) Methylprednisolon heeft de neiging minder zoutretentie *** te veroorzaken, maar anderzijds is de kans op verhoging van de bloedsuikerspiegel groter, ook bij mensen zonder diabetes.
Een ander verschil is dat prednison alleen beschikbaar is als een oraal geneesmiddel terwijl methylprednisolon kan worden gegeven door pil of een injectie. Dit kan belangrijk zijn voor mensen die moeilijkheden hebben met het nemen van pillen of die medicijnen niet goed absorberen omwille van problemen met de spijsvertering. In deze situaties kan injecteerbare methylprednisolon een betere keuze zijn dan prednison. Ook kan het gemakkelijker zijn om hoge doses corticosteroïden toe te dienen via een injectie dan in pilvorm.
Er zijn dus weinig verschillen tussen prednison en methylprednisolon. Beiden worden gebruikt voor dezelfde ziekten en hebben vergelijkbare bijwerkingen.
* Prodrugs zijn inactieve farmaca die in het lichaam worden omgezet in de biologisch actieve stof.
** Bijnierschorsinsufficiëntie is een aandoening waarbij de bijnieren, organen die zich bevinden bovenop de nieren, geen of onvoldoende hoeveelheden van de corticosteroïden hormonen produceren
*** retentie = vasthouden van stoffen die normaal door het lichaam afgescheiden behoren te worden)
Mia, geplaatst:25/08/2012