Mijn passie ? Makkelijk! Daar hoef ik echt niet lang over na te denken : zonder twijfel de natuur! Maar wat betekent het woordje passie voor mij?
Passie wordt nogal eens omschreven als hartstocht. Ofwel iets wat je ontzettend graag doet. Passie ervaren voelt ongelooflijk goed. Het laat je hart sneller kloppen alleen al bij de gedachte eraan. Het geeft je voldoening, stemt je blij, stimuleert, geeft kracht. Passie is iets wat je enorm belangrijk vindt in het leven. Waar je graag veel tijd en energie in stopt. De gedachte eraan maakt je al enthousiast. Wel, het is de natuur die mij dagelijks deze gevoelens en energie geeft.
De liefde voor de natuur zat al van mijn geboorte in mijn genen denk ik. Als kind had ik al een enorme fascinatie voor alles wat kroop, vloog of zwom. Een beekje dat niet ver achter onze woning stroomde, was de ideale plaats om op onderzoek te gaan. Verschillende zomervakanties bracht ik daar door met het vangen van kriebeldiertjes, samen met mijn broertje. De kevertjes en stekelbaarsjes werden steevast mee naar huis genomen om te tonen wat onze vangst van de dag was. Maar na enkele dagen in een piepkleine bokaal dreven de arme diertjes met hun buikje naar boven in het vuile water. Al snel begreep ik dat het leuker was ze te observeren in hun eigen biotoop dan ze mee te nemen.
Met het ouder worden is mijn liefde voor de natuur uitgegroeid tot een ware passie, een levenswijze. Als mijn gezondheid het toelaat gaat er bijna geen week voorbij of je vindt me in één of ander natuurreservaatje veraf of dichtbij. De lokroep om naar buiten te trekken, daar kan ik moeilijk aan weerstaan. Zelfs als het nodig is met regen- of dikke winterjas.
Maar wat boeit mij nu zo aan de natuur? Eerst en vooral de rust en stilte die ze uitstraalt. Wanneer het een keer niet zo goed gaat, geeft ze mij tijd om tijdens een wandelingetje mijn hoofd helemaal leeg te maken. Even niet denken aan wat er geweest is of wat nog moet komen.
De natuur is ook nooit hetzelfde. Zelfs de wandeling die ik al tien keer gemaakt heb, is altijd anders. De lichtinval, de bomen, de bloemen, de seizoenen. Stond dat vingerhoedskruid en die dovenetel vorige keer ook al in bloei? Ken je die euforie als je onverwacht een konijntje uit het groen ziet opduiken, je hoog in de lucht twee buizerds ziet rondjes draaien op de thermiek, je het donzige koninginnekruid ziet vol met hommels en soldaatjes...
Kijk ook eens een keertje naar de grond tijdens je wandeling in het bos en ontdek het frisgroen van speenkruid, boshyacint en klein hoefblad als de eerste voorjaarsbloeiers. Of misschien moet je eens proberen vroeg op te staan, je zal getuige zijn van de ongelooflijke geluiden en geuren van de ontwakende natuur en, als je geluk hebt, van een prachtige zonsopgang. En daarvoor hoef je niet naar het bos of de velden te trekken, gewoon je deur opengooien en genieten! Er valt altijd wel iets nieuws te zien, te voelen, te ontdekken.
De natuur blijft boeien en leidt ons misschien ook daarom af van onszelf, van onze dagelijkse problemen. Wil je je meer verdiepen in de natuur zijn een goed planten-en vogelboek en verrekijker wel onmisbare attributen.
Gelukkig hebben wij als mens nog geen controle over de natuur. Probeer een regenbui maar eens te stoppen. In de natuur kun je niet anders dan je overgeven. Je overgeven aan die plotse regenbui, je overgeven aan zonnestralen op je huid voelen. Natuur moet je ondergaan. Kortom, de natuur brengt je dichter bij jezelf.
Mijn hoop is dat ik met mijn verhaal andere ra-patiënten kan overtuigen om meer de natuur in te trekken. Zelfs al is het maar even de tuin in. Om verwonderd te zijn van de dingen die rond ons gebeuren en te genieten, met dezelfde passie als ik. En misschien de natuur te gebruiken als medicijn!
Greet
