Is invaliditeit bij RA onvermijdelijk?

Nog niet zoveel jaren geleden werd reumatoïde artritis bestempeld als artritisvorm bij uitstek die tot invaliditeit leidde.
Dat is een sombere prognose om bij een diagnose gepaard te gaan, waardoor het geen wonder is dat patiënten bang zijn voor wat hen te wachten staat. De mogelijke gevolgen van fysieke beperkingen en invaliditeit wegen zwaar door op de geest.
Mensen gediagnosticeerd met reumatoïde artritis vragen zich af, of ze kunnen blijven presteren in hun rol en verantwoordelijkheden thuis en op het werk?

Ze stellen zich ook vragen over, hoe moeilijk hun gebruikelijke, dagelijkse activiteiten zullen worden?
Aangezien een chronische ziekte een element van het onbekende met zich meebrengt, is een zekere mate van bezorgdheid normaal en begrijpelijk.
Hoe bang moeten mensen zijn?
Zijn fysieke beperkingen onvermijdelijk bij reumatoïde artritis?

Volgens de CDC-website (n.v.d.r. Centers for Disease Control and Prevention), "rapporteerden 47,5 miljoen Amerikaanse volwassenen (21,8%) een invaliditeit in 2005. Artritis of reuma blijven de meest voorkomende oorzaak van invaliditeit, terwijl rug- of wervelkolomproblemen en hartproblemen de top drie afronden. Onder de gerapporteerde meldingen werden als meest geïdentificeerde beperkingen genoemd: moeite met het beklimmen van een trap (21,7 miljoen, 10,0%) en het wandelen van 3 stadsblokken (22,5 miljoen, 10,3%). Dit betekent dat 1 op de 10 volwassenen moeite heeft met het afleggen van een afstand die gelijk is aan de afstand vanaf de parkeerplaats tot aan de achterkant van een grote winkel of om door een winkelcentrum te kuieren." Dit heeft betrekking op alle vormen van artritis en reumatische aandoeningen, niet alleen op reumatoïde artritis.

Ook volgens de CDC, "ondervinden mensen met reumatoïde artritis een groter verlies in hun functioneren dan mensen zonder artritis en dit op elk gebied van menselijke activiteit met inbegrip van werk, vrije tijd en sociale relaties."

Volgens Rheumatoid Arthritis - Early Diagnosis and Treatment: 43 tot 85 % van de mensen die 8 tot 11 jaar geleden met reumatoïde artritis werden gediagnosticeerd, kunnen niet meer gaan werken.
Reumatoïde artritis vermindert bijgevolg het levensinkomen met 50 tot 63%.

Hoewel invaliditeit vaak voorkomt bij reumatoïde artritis, is dit onvermijdelijk?
We weten dat vroegtijdige diagnose en behandeling een verschil kunnen maken.
Nieuwere en betere behandelingen kunnen een verschil maken.
Volgens Kelley's Textbook of Rheumatology is het voorspelbaar dat bij patiënten met reumatoïde artritis, waarbij een reactie op de behandeling uitblijft tijdens de eerste 6 maanden of wat bekend staat als niveau ACR20 (n.v.d.r. American College of  Rheumatology Criteria, 20% verbetering), hun job zullen verliezen, zelfs wanneer in een later stadium niveau ACR50 (50% verbetering) haalbaar is. Niet te missen boodschap is hier zeker dat vroege behandeling essentieel is.

Maar er is ook niet te missen goed nieuws!
Volgens de resultaten van een studie gepubliceerd in Arthritis Care & Research (december 2013), leiden patiënten met reumatoïde artritis -in vergelijking met 20 jaar geleden- een beter en comfortabeler leven in hun dagelijkse activiteiten.

Uit de studie bleek dat psychische problemen (dat wil zeggen, angst, depressieve stemming) en lichamelijke invaliditeit bij reumatoïde artritis gehalveerd zijn ten opzichte van twee decennia geleden, dankzij de verminderde activiteit van de ziekte.
Verbeterde behandelingsopties (met inbegrip van biologische geneesmiddelen), vroegtijdige behandeling en aanbevelingen voor regelmatige fysieke beweging maken een wereld van verschil. Invaliditeit is niet langer onvermijdelijk.

Voor vragen over dit artikel kan je mailen naar info@raliga.be

Bron: Tekst (vrije vertaling) Verywell.com, Is Disability Inevitable With Rheumatoid Arthritis?