Bundel Grijs Blauw - Door de jaren heen...

Lieve's tekst: Door de jaren heen...

Door de jaren heen heb ik veel geleerd,
soms ook veel of snel geweend,
dikwijls tot eigen ergernis,
want wenen wou ik niet,
maar 't was dikwijls sterker dan mezelf,

en ik ondervond,
dat ikzelf het erger maakte,
ik ergerde me, onbewust, gewoon al als ik voelde dat ik de krop in mijn keel kreeg
en voelde dat de tranen zouden komen
en door mijn ergernis gingen die nog feller stromen
en dat wou ik net voorkomen want…

meestal verstomde dan ook het gesprek, durfde men niet verder vragen
of dacht men het wel een andere keer te horen, en kon je het daardoor gewoon niet uitleggen,
zo kon men het nooit verstaan,
nooit begrijpen, iedereen dacht ‘ze is te emotioneel’, ze gaat ten onder gaan,

Rust maar, neem je tijd,
Want ze dachten eerder aan depressie, en dat was het niet..
maar kon men gewoon eens praten of luisteren en iets langer tijd nemen,
al is het al wenend, dat zou zoveel deugd doen,
dat zouden meerdere mensen moeten kunnen,
maar de meeste mensen slaan tilt, en weten niet wat te doen of wat te zeggen,
en jij bent effe niet in staat om 't uit te leggen.

Ondertussen meer mensen met een luisterend oor gevonden,
en aan mijn onderbewustzijn proberen te werken,
't knopje proberen uit te schakelen, lukt nog niet echt zoals ik wil
maar ik voel dat dit alles me toch heeft versterkt.
Ik kan andere troosten in hun pijn,
terwijl mijn pijn er gewoon mag zijn.
Ik vind mezelf een sterke vrouw.