Zoektocht naar aanvaarding

Zoektocht naar aanvaarding

Ik herinner me dat in ons ouderlijk huis een bordje hing met de tekst:
‘Heer,
Geef me de kracht om te veranderen wat ik kan veranderen,
Geef me de moed om te aanvaarden wat ik niet kan veranderen,
En geef me de wijsheid om het onderscheid te maken tussen die twee’.
Ik ben zelf niet gelovig maar deze tekst is me altijd bij gebleven.

Toen ik mijn RA diagnose kreeg, bleef ik lang worstelen om die diagnose te aanvaarden  en vooral om mijn grenzen te bewaken.
Mijn reumatoloog raadde me aan om hulp te zoeken bij een ‘gedragstherapeut’.
In eerste instantie viel dit bij mij niet in goede aarde  ‘Ik was toch niet gek. Een gedragstherapeut ... is dat voor honden i.p.v. voor mensen?’
Omdat mijn huisarts ook bevestigde dat ik wel hulp kon gebruiken, zijn we samen op zoek gegaan naar een psycholoog.

Nu kan ik zeggen dat ik, voor mij persoonlijk, een ideale vorm van psychotherapie heb gevonden!
Ik volg nu al een hele tijd ‘wandeltherapie’.
Concreet: ik ga maandelijks met een (erkend) psycholoog wandelen in de natuur en daar krijg ik dus therapie. Zo ben ik samen met haar op zoek gegaan naar die dingen op het bordje:

Wat kan ik veranderen in mijn RA proces…?
Wat niet? En wat doet het mij? En waarom doet het mij zoveel?

Het is een verhaal van vallen, opstaan en weer doorgaan.

Ook nu heb ik nog niet alle antwoorden gevonden …
Ook nu nog worstel ik af en toe met die aanvaarding …
Ook nu nog ga ik soms over mijn grenzen …
Ook nu nog haat ik soms die RA …

Maar ik durf, kan, mag en wil erover nadenken en erover praten.  Dat helpt!
Laat ons het taboe rond psychologische hulp doorbreken.
Ik ben niet gek en toch heb ik baat bij psychotherapie in mijn RA proces.

Misschien kan het u ook helpen?
Anja