Sommige DMARD’s verlagen diabetesrisico
Een aantal disease-modifying antirheumatic drugs (DMARD’s), die gegeven worden aan patiënten met reumatoïde artritis (RA) en psoriasis, kunnen het risico op het krijgen van diabetes met maximaal 46 procent verlagen. Dat blijkt uit een retrospectief onderzoek van het Brigham and Women’s Hospital in Boston dat is gepubliceerd in the Journal of the American Medical Association.
De onderzoekers, onder leiding van Daniel Solomon, werkzaam op de afdelingen farmacoepidemiologie en reumatologie van het Brigham and
Women’s Hospital, trokken de medische registers na van bijna 14.000 patiënten met RA of psoriasis en bekeken over een periode van 12 jaar of bij de patiënten diabetes was gediagnostiseerd.
De patiënten werden ingedeeld in vier behandelgroepen. De eerste groep kreeg TNF-remmers met of zonder andere DMARD’s; de tweede groep kreeg hydroxychloroquine en geen methotrexaat of TNF-remmers; de derde groep kreeg methotrexaat en geen TNF-remmer of hydroxychloroquine; en de laatste groep kreeg een andere DMARD en geen TNF-remmer, hydroxychloroquine of methotrexaat.
In de eerste groep werden in de periode van 12 jaar 19,7 per 1000 persoonjaren diabetesdiagnoses gesteld en in de tweede, derde en vierde
groep respectievelijk 22,2, 23,8 en 50,2. Hieruit concludeerden de onderzoekers dat in vergelijking met een andere DMARD, TNF-remmers,
methotrexaat en hydroxychloroquine het risico op diabetes verlaagden. TNF-remmers, zoals etanercept, adalimumab en infliximab, reduceerden
het diabetesrisico met 38 procent, methotrexaat met 23 procent en hydroxychloroquine met 46 procent.
Op grond van de resultaten komt Solomon tot de hypothese dat de betreffende behandelingen het diabetesrisico verlagen doordat ze het
immuunsysteem onderdrukken of het insulinemetabolisme vertragen. Om deze hypothese te ondersteunen, is meer onderzoek nodig. Inmiddels
is al onderzoek gestart naar het effect van hydroxychloroquine op de bloedglucoseconcentratie en de insulinespiegel bij patiënten met
artritis.
Als er definitief een diabetesremmend effect is aangetoond, is het eventueel mogelijk dat diabetespatiënten die ook voor RA of psoriasis
worden behandeld, hun diabetesmedicatie kunnen aanpassen. Artsen moeten dan nog leren op welke wijze ze deze ontstekingsremmende middelen dan moeten inzetten om een optimale uitkomst voor zowel de RA of psoriasis als diabetes te krijgen.
Bron: MEDNET Volume 4, Number 7 (2011), 35, DOI: 10.1007/s12462-011-0293-0
Geplaatst: 19/08/2012
