Osteoporose: FRAX evalueert uw risico op fracturen

Sinds kort is er een instrument gevalideerd door de Wereldgezondheidsorganisatie (WGO) om het risico op een fractuur door osteoporose over een periode van tien jaar te berekenen. Het evaluatiemodel is een belangrijk hulpmiddel voor artsen.

Osteoporose kan behandeld worden.
Osteoporose bestrijden kan niet zonder de preventie van valpartijen. Maar daarnaast zijn er vandaag ook krachtige geneesmiddelenbehandelingen die het botverlies kunnen afremmen en zelfs de botdichtheid doen toenemen. Om behandeld te kunnen worden moet men wel weten wie osteoporose heeft en wie een verhoogd risico heeft. De behandelingen zijn overigens soms behoorlijk duur.

Frax evalueert het risico op een fractuur in 12 items
Tot op vandaag moesten artsen zich baseren op een klinisch onderzoek en de waarden van de botdensitometrie (het meten van de botdichtheid) om een behandeling in te stellen bij iemand met een verhoogd risico op osteoporose en dat voor een duur van vijf jaar en soms levenslang.
Maar vandaag beschikken artsen over een nieuw instrument om snel en eenvoudig het risico op een botfractuur te berekenen voor de komende tien jaar. Het gaat om een universeel evaluatiemodel voor het risico op fracturen dat ontwikkeld werd door de Wereldgezondheidsorganisatie (WGO). Het model, ‘Frax’ genaamd, geeft in een percentage het risico op een fractuur door aanzienlijke osteoporose (femur, pols, bovenarmbeen, inzakking van de wervels) in de tien komende jaren.

Het risico berekenen
De berekening is gebaseerd op 12 parameters: leeftijd, geslacht, lichaamsgewicht en lichaamslengte (BMI), voorgeschiedenis van fracturen (spontaan of ten gevolge van een licht trauma), antecedenten van heupfracturen bij een van beide ouders, huidig rookgedrag, alcoholconsumptie (drie eenheden per dag of meer), het nemen van glucocorticoïden (of niet),  reumatoïde polyartritis (of niet), secundaire osteoporose (of niet) en de botdichtheid. De laatste parameter is niet verplicht.
Het risico op fracturen neemt toe al naargelang de cumulatie van risicofactoren. Maar er wordt ook rekening gehouden met het aandeel van elke parameter. De parameters die het zwaarst doorwegen zijn de leeftijd, de voorgeschiedenis van fracturen en het nemen van glucocorticoïden.

Wat de vraag betreft vanaf welk risico een behandeling moet ingesteld worden, geeft de WGO geen antwoord. Ze laat aan elk land de vrijheid om een specifieke strategie uit te werken.

24/06/2008, Isabelle Eustache, gezondheidsjournaliste
Bron: www.e-gezondheid.be