Optimist, pessimist, realist?!

►Hoe komt het dat de ene aan zijn verdriet bezwijkt, terwijl de andere er juist kracht uit put?
►Waarom gaat de ene moedeloos op de bank liggen en vecht de ander terug?
►Wat maakt dat de ene onder druk bezwijkt, terwijl de ander er juist door groeit?

Het verschil schuilt in onszelf.
Als je het halflege glas wil zien als een halfvol glas, moet je maar één ding doen: een andere visie op het probleem aanmeten.
Een positieve visie.

Is het nu zo simpel? Neen, het is zo moeilijk!

In eerste instantie heb ik mij gefocust op mijn probleem. Probleemgericht denken.
⇒Wanneer ontstond het probleem?
⇒Wat liep er fout?
⇒Wat ging er niet?
⇒Waarom?
⇒Hoe werd het erger?
⇒ …enz...

Maar hoe meer ik de focus op mijn problemen legde, hoe groter zij werden.
Dat was net het omgekeerde van wat ik beoogde.
Ik dacht dat zelfvertrouwen de sleutel was tot het verwerken van mijn ‘tegenslag’.
Ik leerde tot mijn verbazing dat ik beter kon omgaan met problemen als ik een deel van mijn zelfvertrouwen kwijtraakte.
Dus als het probleemgericht denken mij geen oplossingen bood, moest ik een andere manier vinden om naar dezelfde situatie te kijken.

Oplossingsgericht gaan denken? Ja, dat werkte.

Hoe meer ik mij focuste op oplossingen, hoe sterker zij werden.
Goede oplossingen zijn deze die een meerwaarde hebben.
Een korte periode heb ik gedacht dat het chronisch ziek zijn een eindpunt betekende.
Het leven is een hachelijk avontuur en moeilijke dingen maken ons zwakker. Maar ook sterker.

Mensen verschillen op alle mogelijke manieren van elkaar: qua talent, interesse, temperament …
Door leren en ervaring op te doen, is iedereen in staat te veranderen en te groeien.
Waarom zou je onvolkomenheden verbergen, als je ze kunt overwinnen?

Ik ben mij anders gaan opstellen in het leven door:

• uitdagingen te verwelkomen
• niet op te geven bij tegenslag
• inspanning als een weg naar levenskwaliteit te zien
• te leren van kritiek
• inspiratie en motivatie te vinden in het succes van anderen
• probleem begrijpelijker te maken
• te leren luisteren door goed te kijken
• veel bewuster te gaan leven
• zelf het roer in handen te nemen

Ik heb mij een hele periode laten meeslepen door wat mij overkomen was. Ik heb mij gewenteld in zelfmedelijden.
Maar ik realiseerde mij dat het mijn eigen leven blijft.
De enige manier om er iets aan te veranderen, is zelf op zoek te gaan naar wat je kan helpen om actiever in het leven te staan.
Het heeft mij geholpen om bij een patiëntenvereniging aan te sluiten. Ik raad dit iedereen aan.
Samen met andere lotgenoten word je als patiënt:

Mondiger – Alerter - Vindingrijker - Zelfzekerder

Nelly Creten

Voor vragen kan je mailen naar info@raliga.be