Meerdere onderzoeken onderstrepen het belang van vroeg behandelen

Dit onderzoek is vaker herhaald. En steeds bleek dat mensen die aanvankelijk intensief behandeld werden op den duur minder gewrichtsbeschadigingen hadden.

Zo is er de afgelopen jaren een groot (Nederlands) onderzoek geweest, ook bij mensen bij wie kortgeleden RA was vastgesteld. Zij werden willekeurig in vier groepen verdeeld. Patiënten in groep 1 en 2 begonnen met één medicijn en kregen pas een combinatie met zwaardere middelen als de ziekteactiviteit, die elke drie maanden werd gemeten, hoog bleef. Groep 3 en 4 begon met een combinatie van twee of drie zwaardere middelen (waaronder prednison in groep 3 en infliximab (Remicade®) in groep 4.  Deze medicatie werd afgebouwd wanneer de ziekteactiviteit laag genoeg werd.
Patiënten in groep 1 en 2 bleken na twee jaar meer gewrichtsschade te hebben en meer medicijnen te gebruiken om de ziekte onder controle te houden dan patiënten die meteen combinatietherapie hadden gekregen. Deze laatste patiënten konden vaak de prednison of infliximab stoppen, terwijl de ziekteactiviteit toch laag bleef. Blijkbaar verandert de ziekte na verloop van tijd zodanig dat je de ziekteactiviteit alleen nog maar hoeft te onderdrukken. Terwijl je die in het begin blijvend kunt verlagen.

Ieder mens is anders, dus de intensiteit van de behandeling wisselt per persoon

De grote vraag is nu, wie moet je meteen met 'grof geschut' gaan behandelen en wie niet?
Zoals we weten hebben de voorgeschreven geneesmiddelen ook bijwerkingen. Daarnaast zijn de nieuwe 'biologicals' kostbaar. Onderzoekers zijn daarom nu druk aan het uitzoeken welke patiënten meteen heel agressief behandeld moeten worden en welke niet.
Daarnaast wordt er ook gekeken hoe vroeg je al moet starten met behandelen. Bij sommige mensen lijkt het verstandig om op basis van labuitslagen en klachten al te starten met behandelen, zelfs nog voordat de diagnose RA officieel kan worden vastgesteld. Aan de andere kant zijn er ook mensen waarbij de RA met één enkel middel goed behandeld kan worden. De behandelaar zal dan ook voor eenieder individueel moeten bepalen hoe intensief de behandeling bij aanvang moet zijn.

Uit: In Beweging, augustus 2008
(bewerking Mia)