Lachen of vloeken: allebei werken ze pijnstillend
Met veel interesse volgde ik de reeks op CANVAS: 'Man over woord': humoristisch maar tegelijkertijd zeer leerrijk.
In de laatste aflevering kwam het volgende onderwerp aan bod: 'En omdat het de laatste aflevering is, mag er ook eens stevig gevloekt worden. Dé grote klassieker in dat genre is nog altijd “godverdomme”, en om in stijl af te sluiten onthult Pieter Embrechts niet alleen de oorsprong, maar ook de psychologisch heilzame effecten van deze vloek.'
Omdat dit me intrigeerde vermits ik persoonlijk heel wat afsakkerde 
tijdens de véle jaren van mijn actieve RA (ocharme mijn kinderen), zocht ik een en ander op. Hierna volgt het resultaat.
Toch even een kanttekening, het lijkt zo tegenstrijdig: ook 'Lachen werkt als pijnstiller'! En ook dàt ervoer ik gedurende mijn pijnlijkste jaren. Toen ik nog actief was op mijn werk stak er geregeld iemand zijn hoofd even binnen in mijn kantoor om een goede grap te vertellen. Weldra stond ik bekend als iemand die het kon uitgieren van plezier.
Mijn batterijtjes waren weer even opgeladen!
Conclusie: al naargelang de omstandigheden zullen we al lachend en/of al vloekend door het leven moeten met onze RA-pijnen. Aan iedereen de keuze?!
Wat mezelf betreft: dat vloeken heeft nog weinig effect omdat er me niemand rest waarop ik me kan afreageren, maar binnensmonds sakker ik nog geregeld; maar dat gemis aan lachen is gewoon vreselijk!
Mia, 27/12/2011
__________
Vloeken om minder pijn te voelen
De studie is wellicht anekdotisch, maar het is wel altijd interessant te merken dat een wijdverbreide indruk bevestigd wordt door de wetenschap... Blijkbaar helpen krachttermen werkelijk om de pijn te verdragen. Doe-het-zelvers met een grof taalgebruik verheugen zich alvast!
Krachttermen om te weerstaan aan de pijn
De meeste woordenboeken zullen u vertellen dat het uitspreken van een krachtterm, een scheldwoord of een belediging, of het nu in gezelschap is of niet, zeer onbeleefd is en dat men op die manier bepaalde mensen kan kwetsen omdat men geen aandacht schenkt aan de regels van de wellevendheid en het goede fatsoen. En toch… Volgens een onderzoek uitgevoerd aan de Britse Keele University (Newcastle), zouden krachttermen bijzonder therapeutische eigenschappen hebben: vloeken zou de gewaarwording van pijn verzachten.
Minder pijn voor de mensen met het grofste taalgebruik
Om dit vast te stellen, lieten de onderzoekers van de Keele University 60 vrijwillige studenten hun hand onderdompelen in een emmer ijskoud water. De eerste keer werd hen gevraagd om constant krachttermen uit te spreken zolang ze hun hand in het water hielden. De volgende keer werd de test herhaald, maar de studenten mochten enkel een 'neutraal' woord uit het gewone dagelijkse taalgebruik uitspreken. Snel werd duidelijk dat de deelnemers aan het onderzoek tijdens de eerste test de door de koude veroorzaakte pijn veel langer konden verdragen. Ze beweerden zelfs dat de pijn minder intens was. Het uitspreken van krachttermen, scheldwoorden of beledigingen verhoogt blijkbaar onze pijngrens. "Vloeken is een menselijke reactie die al eeuwen bestaat. Het is zogoed als een universeel linguïstisch fenomeen geworden", verklaart Richard Stephens, één van de auteurs van de studie die verschenen is in het bekende wetenschappelijk magazine NeuroReport. "We hebben eveneens vastgesteld dat vloeken gebeurt vanuit de rechter hersenhelft, terwijl taal gewoonlijk verwerkt wordt door de linker hersenhelft".
Waarom vloeken wanneer men afziet?
Naast deze overwegingen uitgaande van specialisten, lijkt het onbetwistbaar dat wie een krachtterm uitspreekt dikwijls een vrij intense opluchting ervaart en zelfs een zekere vorm van plezier. Bent uzelf nooit in een situatie terechtgekomen, waarin u plots alle goede manieren overboord gooide en luid een 'verboden' woord uitsprak? Wel ja, dat lucht op! Wetenschappers hebben de juiste oorsprong nog niet ontdekt van de link die blijkbaar bestaat tussen het uitspreken van krachttermen en de waarneming van pijn. Ze veronderstellen nochtans dat de resultaten vastgesteld bij de 60 proefpersonen verklaard kunnen worden door de biologische respons op stress. Vloeken zou leiden tot een negatieve emotie, zoals angst of woede, die op haar beurt in het lichaam een verhoging zou veroorzaken van het hartritme en van andere fenomenen die het individu normaal gezien moeten voorbereiden om te vechten of te vluchten. Hierdoor zou er geen verband meer zijn tussen de angst om af te zien en de pijnwaarneming. Wat er ook van zij, als u pijn hebt, mag u niet aarzelen om grof taalgebruik te hanteren: het is goed voor de gezondheid!
Bron: www.e-gezondheid.be
________
Lachen werkt als pijnstiller
Een kwartier comedy kijken verhoogt onze pijngrens al met tien procent. Met de inspanning van een goede buiklach komt endorfine vrij, een pijnverdrijver die zorgt voor een prettig gevoel. Dat blijkt uit een onderzoek van de Vrije Universiteit Amsterdam, gepubliceerd in Proceedings of the Royal Society B.
"De lach die we in gezelschap produceren - een oprechte lach met lachrimpels bij de ogen, waarbij we een paar keer uitademen zonder in te ademen - zorgt voor het vrijkomen van endorfine, een stofje dat ons prettig laat voelen", schrijft Eos over het onderzoek.
"Lachen heeft hetzelfde effect als apen die elkaar vlooien"
Volgens de onderzoekers is deze 'beloning' een evolutionair mechanisme om sociaal gedrag te stimuleren. "De functie van lachen is om heel snel een positieve stemming op te wekken in een groep mensen. Dat stelde onze voorouders in staat om met dagelijkse stress en conflicten om te gaan. Net als het vlooien bij apen heeft lachen bij de mens een kalmerende uitwerking. Wij laten met dit onderzoek zien dat endorfinen daarbij een rol spelen", zegt hoogleraar Mark van Vugt.
De onderzoekers baseren hun conclusies op wetenschappelijke experimenten waarbij proefpersonen pijnprikkels toegediend kregen als ijskou tegen de huid, een strak zittende bloeddrukmeter en een zware en pijnlijke spieroefening. Hun pijngrens werd gemeten voor en nadat ze langere tijd gelachen hadden door te kijken naar comedy, live of op een scherm. Andere proefpersonen keken in plaats van comedy naar natuurdocumentaires met een hoog 'feel-good-gehalte' of naar informatieve programma's zoals instructievideo's. "Opvallend is dat alleen het kijken naar iets dat echt lachen veroorzaakt, de endorfine activeert: zelfs de feel-good-programma's verhogen de pijngrens niet".
