Het verhaal van het potlood

Het verhaal van het potlood.

Ik zat aan tafel en tikte op mijn laptop. Mijn kleindochter kwam voor mij zitten en vroeg of ik weer een verhaaltje aan het schrijven was over wat wij hadden meegemaakt.
“Schrijf misschien een verhaaltje over mij?” zei ze opgewekt.
Ik schoof mijn laptop aan de kant en nam een potlood en begon te schrijven. 
Ik gaf haar het potlood en zei dat dit heel speciaal was. Zij bekeek mij en zei:
”Maar Moeke het is toch maar een potlood.”

Ik vertelde haar dat het potlood vier grote bijzondere dingen heeft.
- Het eerste bijzondere is dat het potlood nooit alleen mooie woorden schrijft. Iemand moet het vasthouden. Ik zei haar dat zij misschien later grootste dingen zou verwezenlijken maar dat zij nooit mocht vergeten dat, net als bij het potlood, er altijd een hand zou zijn die haar zou steunen en tot die grootste dingen zou leiden.
- Het tweede bijzondere aan het potlood is dat je op elk moment wel iets kan uitgommen. Dat kan niet met een balpen of vulpen. Het feit dat je kan uitgommen en verbeteren maakt dat je veel rechtvaardiger in het leven staat en over anderen oordeelt.
- Het derde bijzondere aan het potlood is niet het hout of de versiering, maar het grafiet dat in het potlood zit. Want dit zorgt ervoor dat elk woord zichtbaar op het papier neervalt. Hoe iets of iemand eruit ziet aan de buitenkant is onderschikt aan wat hij voelt en uitstraalt aan de binnenkant. Dus moeten wij ons alleen zorgen maken over hoe wij ons voelen en wat wij uitstralen.
- Het vierde bijzondere aan het potlood, vertelde ik haar, is dat het altijd een spoor achterlaat. Dus moeten we goed beseffen dat alles wat je in het leven doet, sporen zal achterlaten. Elke stap die je in het leven zet laat een afdruk na zoals het grafiet op het papier.

Mijn kleindochter zei dat ze het niet allemaal begrepen had maar dat dit wel zou gebeuren als zij mijn leeftijd zou hebben.
Ik hoop echt dat dit nog heel lang zal duren.

Nelly