Don't stop me now

Een nieuw lid schreef ons een prachtige brief en een relaas om lotgenoten te motiveren of een hart onder de riem te steken.
Zijn volledige verhaal kan je lezen in de eerstvolgende editie van ons Ledenblad RAAM.
Hier alvast een voorsmaakje

12 oktober 2018

Ik heb jullie info aangaande de RA Liga goed ontvangen en doorgenomen.

Ik ben totaal niet digitaal, houd niet van computer en aanverwanten, maar heb met stukjes en beetjes de website van de Liga bezocht en doorgenomen en daar dan ook weer zeer nuttige info gevonden.

Zo heb ik ook vastgesteld dat er ruimte is voor persoonlijke schrijfsels, zoals ik het placht te noemen. Ik heb getracht mijn gevoelens/emoties van mij af te schrijven en dat heeft geresulteerd in "don't stop me now" (liedje van Queen) en ik laat u de vrijheid om dit schrijfsel op te nemen op de website van de Liga en wie weet inspireert het anderen.

Mogelijks ontmoeten wij elkaar nog in de toekomst op een van de RA Liga-bijeenkomsten maar ik wens u alvast het beste.

Ik heb er een beperking bijgekregen, waar ik niet van weet, waar ze mij zal brengen op lange termijn, gewoon omdat het een zeer grillige, onvoorspelbare beperking is.

Wat ik wel weet is dat ik er mee moet leren leven en dat is opnieuw een serieuze uitdaging, want anders dan mijn andere beperkingen is RA elke dag voelbaar aanwezig in de vorm van vermoeidheid en pijn.
Kortom, ik doe niet meer wat ik wil, ook al wil ik!!

En daar ga ik nu tegen vechten, elke dag opnieuw!
Oh, ik ben snel vermoeid en de pijn overvalt mij soms nadat ik "te actief" ben geweest, maar daar leer ik dan weer uit om mijn krachten te "dosseren" en zo moet ik in staat zijn om op termijn (kort/lang?) terug "mijn" ding te doen, nl. actief sporten en werken, voluit leven, zij het binnen de grenzen.