Corticosteroïden verhogen het infectierisico bij reumatoïde artritis patiënten

Opgelet: Dit is een verouderd artikel uit ons archief. De inhoud kan inmiddels niet meer van toepassing zijn.

Het gebruik van prednison therapie, vooral bij hoge doses, verhoogt het aantal gevallen van reumatoïde artritis patiënten die een infectie ontwikkelen. Dit bevestigt een studie die deze week voorgesteld werd op de Annual Scientific Meeting van het American College of Rheumatology in Philadelphia.

Onderzoekers vergeleken recent het gebruik van verschillende combinaties van immunosuppressieve RA-therapieën en het infectierisico bij RA-patiënten. Het ging specifiek over TNF-remmers (infliximab, etanercept of adalimumab) en conventionele DMARD's  (methotrexate, leflunomide, hydroxychloroquine of sulfasalazine) en corticosteroïden, prednison inbegrepen.

Onderzoekers gebruikten twee belangrijke databanken voor het identificeren van RA-gevallen vanaf 1 oktober 2000 tot en met 30 september 2007. Patiënten met RA hadden minstens één recept voor een DMARD gekregen. Zij stelden vast dat ongeveer 35 procent van de patiënten prednison kregen dat voornamelijk wordt gebruikt bij hen wier RA moeilijk te controleren valt met enkel DMARD's of TNF-remmers.

De onderzoekers onderzochten 3457 gevallen van RA-patiënten met ernstige infectie (dat wil zeggen, waar hospitalisatie vereist was) evenals RA-patiënten die geen ernstige infectie opliepen. De studie toonde aan dat elk prednison gebruik, vooral in hoge doses, gepaard ging met verhoogde kans op infectie indien dit toegevoegd werd aan een anti-TNF of DMARD uit een van de twee groepen: methotrexate/leflunomide en sulfasalazine/hydroxychloroquine.

Het risico van ernstige infectie met enkel een TNF-remmer was te vergelijken met dit van een DMARD, gecombineerd met een lage dosis prednison. De combinatie van een TNF-remmer, twee of meer DMARD's, en om het even welke dosering prednison ging gepaard met de hoogste kans op ernstige infectie. De aanwezigheid van andere aandoeningen en/of anemie vergroot eveneens het risico op infectie.

"Hoewel geneesmiddelen zoals corticosteroïden of TNF-remmers het risico op infectie kunnen verhogen zijn ze vaak noodzakelijk om RA onder controle te krijgen," verklaart Eduardo Bonilla Trejos, MD, stafmedewerkerarts te Pittsburgh VA Healthcare, die het onderzoek leidt. "De belangrijke boodschap is dat als een patiënt met RA een combinatie van een TNF–remmer, DMARD's en corticosteroïden vereist om zijn ziekte onder controle te krijgen, zowel patiënten als hun reumatologen bijzonder waakzaam moeten zijn op de mogelijkheid op infectie, vooral bij de aanwezigheid van comorbiditeit en/of anemie".

Patiënten zouden met hun reumatoloog moeten praten om zo de best mogelijke behandeling uit te zoeken.

Bron: www.rheumatology.org/annual, 9 oktober 2009
Vertaling: Mia - ingekorte versie van het artikel "Corticosteroids increase infection risk in people with rheumatoid arthritis"