Bundel Grijs Blauw - Geduldig afwachten
Hoeveel geduld kan een mens hebben?
Net als ieder ander worstelt ook Lieve en kan je in haar gedicht 'Geduldig afwachten' lezen, hoe zij vecht om haar zelfvertrouwen, hoop en geduld niet te verliezen.
GEDULDIG AFWACHTEN
Twijfel ging er in me om
twijfel nam steeds meer plaats in
waren het mijn knieën of zat het in mijn hoofd.
Oefeningen werden zwaar, werden moetens toch steeds kracht vinden om deze te doen
‘t werd soms uitputting
Uiteindelijk toch meer stabiliteit
en zo hopend op nog iets meer vooruitgang
Zwemmen om spieren te ontspannen
gelukkig deed het ook deugd om in t water te hangen want zelfs zwemmen werd zelfs een sleeptouw
Dan een gezwollen en pijnlijke pink
twee weken, drie... een maand. en langer dat maakte me terug een beetje banger
‘t begon bij mijn schouder
‘t zou een zware revalidatie worden
alles bij elkaar viel dit goed mee (een chance) maar voor dit helemaal ten einde was
begon 't met mijn knieën
zo onstabiel, gewoon onvoorstelbaar zelfs stappen was moeizaam
dan mijn pink, pijn in mijn hand kracht die wegnam
bloedonderzoek, sedimentatie, reumafactor, hoop die opkomt
eindelijk te weten wat het zou kunnen zijn misschien terug leven met minder pijn
een hoop pillen in ‘t vooruitzicht;
pillen die sufheid meebrengen (vooral de eerste weken) concentratiestoomissen
min of meer huiduitslag maar we moesten doorbijten
want het lichaam moet daar aan wennen
maar ondertussen (na enkele weken) toch al een beter gevoel in mijn knieën en dat gevoel kan ook wel tellen
pijn in mijn hamstríngs die afneemt (na 6 maand) maar anderzijds rode bloedcellen die minderen,
snel moe, en leeg, maar hopelijk dat ze daar ook een middel voor hebben
De vermoeidheid zou ook van de reuma komen nu blijkt ineens alles van de reuma te komen, de vermoeidheid, mijn
te droge ogen.
soms is dit frustrerend, maar we zullen wel zien, en nog maar eens afwachten, brufen bij nemen,
zoals ze aanraden en dan maar zien wat er gebeurt.
Alleen is het teleurstellend
als je ondertussen dan een opstoot krijgt terwijl je al zoveel pillen slikt
en hoopt op beterschap
Nu één ding is zeker.
Mijn knieën. hamstríngs en ochtendstijtheid, dit alles is MERKELIJK beter. Alleen is het soms zo moeilijk, niet te weten wat
je mag verwachten,
als het ene betert is er weer iets anders, of verwachten we sowieso teveel,
hebben die pillen misschien nog meer tijd nodig
Al bij al voelt het toch beter dan voordien hoe het verder verloopt zullen we wel zien misschien moeten we er aan
wennen
om me op tijd en stond te remmen
Een ding weet ik zeker
eens terug beter geeft het hoop en wil ik terug vooruit.
